Monique (46): “Dankzij mijn buddy sta ik er niet meer alleen voor”
Waarom wilde ik een buddy?
De belangrijkste reden voor mij om een buddy aan te vragen was omdat ik me soms eenzaam voelde. Ik wilde graag met iemand praten die begrijpt wat ik doormaak en tegen dezelfde problemen aanloopt.
Ik zal toelichten waardoor bij mij de vereenzaming ontstond. In 2016 begonnen bij mij de lichamelijk klachten die zowel bij een spier- als bij een zenuwziekte zouden kunnen passen. Na jaren van onderzoeken en second opinion bij 3 verschillende ziekenhuizen is nooit duidelijk geworden wat ik precies had. Het heeft tot 2023 geduurd voordat ze me konden vertellen dat het ziektebeeld het meeste op PSMA leek, zonder dat het ècht PSMA was. Omdat jarenlang onduidelijk was wat er aan de hand was kon ik me niet echt bij een lotgenotengroep aansluiten.
Doordat ik langdurig ziek was, begonnen bij mij steeds meer sociale contacten weg te vallen. Soms omdat er in dingen in hun eigen leven speelde, maar ook doordat mensen het moeilijk vonden om om te gaan met het feit dat ik chronisch ziek ben. Uiteindelijk bleef bij maar een heel klein aantal mensen over waar mee ik nog contact had.
Hoe verloopt het contact met de buddy?
Het contact verloopt bij ons eigenlijk volledig via whatsapp, dit hebben we onderling afgesproken. Ikzelf ben vaak erg moe en ik heb dan ook moeite met praten. Ik ga dan stotteren en kan niet meer op woorden komen. Whatsapp is voor mij prettig om dat ik dan de tijd heb om over woorden en zinnen na te denken en ze te formuleren. Ook kan ik, als ik een dag te moe ben, een dag wachten tot ik beter geslapen heb en dan het gesprek aangaan.
Het contact zelf verloopt eigenlijk als een gewone vriendschap. Je stelt je zelf voor en leert elkaar kennen door vragen aan elkaar te stellen. Natuurlijk is er de overeenkomst dat we dezelfde soort ziekte hebben en we daarover kunnen appen, maar we hebben het ook bijvoorbeeld over hobby’s en vakanties.
Wat is de meerwaarde van een buddy?
Voor mij heeft de buddy veel geholpen. Ik heb nu niet meer het gevoel dat ik alleen voor sta. Ik heb nu mijn buddy die die me begrijpt, doordat /zij ongeveer in dezelfde situatie verkeert en tegen dezelfde problemen aanloopt als ik. We kunnen elkaar ook tips geven over hoe we dingen opgelost hebben. Daarnaast heb ik nu ook iemand waar ik gezellig mee kan kletsen over dingen die niet ziekte gerelateerd zijn. Dat voelt ook erg goed!